tekst: Natasja van Doesburg, foto’s: Frans van der Storm

Op zaterdagochtend 23 september moesten we om 8.00 uur verzamelen op een parkeerplaats bij de Nieuwe Driemanspolder om een vogelexcursie te doen o.l.v. Willem van Rij. Het was nog niet druk toen ik aankwam. Het zou ook niet drukker worden. We waren met 7 mensen, zonder Willem. Wij hadden onze mail niet bekeken en wisten daarom niet, dat de excursie op de laatste nipper vanwege de weersverwachting was afgelast. Na het korte buitje om 8 uur zijn we toch met zijn zevenen op pad gegaan. Het werd een prachtige ochtend met mooie waarnemingen en fraaie vergezichten.
Onder ons was niemand met een telescoop, dus we moesten het met onze kijkers doen.

We kozen voor het graspad van de zuidelijke plas. Dat leverde in eerste instantie naast een doodgeschoten haas de gebruikelijke watervogels op. Heel veel meerkoeten, knobbelzwanen, alle nu aanwezige soorten ganzen. En natuurlijk kuifeenden, slobeenden, krakeenden, een tafeleend, wintertalingen, bergeend en al smienten. Naast de fuut en de aalscholver zwom er ook een dodaars.

Door een ervaren vogelaar werden we gewezen op de aanwezigheid van koereigers. Toen wij op de aangewezen plek arriveerden, waren ze helaas al vertrokken voor hun dagelijkse voedselronde. Het uitzicht vanaf die plek op de drie-mans-molens met daarachter een grote, heldere regenboog maakte indruk. Zeer fraai!

We konden heel mooi allerlei lepelaars zien lepelen. Een grote verrassing was de aanwezigheid van meerdere kleine zilverreigers. Ze stapten parmantig door het lage water en lieten hun gele voeten goed zien.
Verderop in ons rondje kwamen we de vogelaar weer tegen, en dankzij zijn telescoop en hulp konden we allerlei kleine vogeltjes op een slikplaat op naam brengen, waaronder de kleine en de grote strandloper, de bontbekplevier en de kleine plevier. De krombekstrandloper zou er ook zitten, maar die haalden we er met onze kijkers niet uit. Ook een oeverlopertje liet zich zien en een gele kwikstaart. Torenvalken waren nadrukkelijk aanwezig.
Even verderop schoten watersnippen weg uit de walkant. Heel mooi was het zien van een flink aantal patrijzen in het minibosje langs de route. Op het dijkje aan de waterkant scharrelden wat tapuiten in het gras. Verderop lieten ze zich zeer goed zien, door steeds op een takje te gaan zitten.

Ons was verteld, dat er een velduil aanwezig was. Die hebben we niet waargenomen. Ook zou er dagelijks een jonge zeearend komen fourageren. Laten we die nou wel gezien hebben tegen het einde van de route! Er vlogen veel watervogels en ganzen op door zijn aanwezigheid.

Ook zonder de gebiedskennis van Willem, maar met zijn zevenen hebben we er een geslaagde ochtend (met zonnebril) van gemaakt met mooie waarnemingen. Wij zien uit naar de inhaalexcursie, in de hoop nóg meer moois voor onze lenzen te krijgen.